Dansa no festival e dansa no meu coração - Reisverslag uit Recife, Brazilië van Sanne Kuijpers - WaarBenJij.nu Dansa no festival e dansa no meu coração - Reisverslag uit Recife, Brazilië van Sanne Kuijpers - WaarBenJij.nu

Dansa no festival e dansa no meu coração

Door: webmaster

Blijf op de hoogte en volg Sanne

22 December 2010 | Brazilië, Recife

Vandaag dan eindelijk een verhaal over het festival! Daarna was het namelijk nog even druk, maar dat komt later ;)

Eerst het optreden in het theater, waar de kids al zo lang voor aan het oefenen waren. Wat was dat geweldig! Ik noem het een festival, omdat er het hele weekend activiteiten waren, met als afsluiting het optreden van de kinderen in het theater.
Op vrijdag was er de roda van de capoeira, zoals elke vrijdag. Eerst voor de kinderen en daarna de volwassenen. Ik ben hier alleen even gaan kijken, want meedoen vind ik toch nog wat lastig omdat het ´vrij spel´ is. Ik denk dat dit beter gaat als je capoeira wat beter beheerst. Nu is dat nog redelijk moeilijk haha. Deze roda verliep ongeveer hetzelfde als op ´gewone´ vrijdagen, alleen nu noemde men het een ´roda de abertura´ (openingsroda). Dit was eigenlijk een soort van opening van het festivalweekend. Het was erg druk, dus dat was erg gezellig! :)
Op zaterdag was de batizado (doop) en graduação (promotie) voor alle leden van de capoeiragroep. ´s Ochtends was dit voor de kinderen en daar ben ik natuurlijk even heen gegaan. De batizado is iets speciaals bij de capoeira, want dat wil zeggen dat je voldoende beheerst om ´gedoopt´ te kunnen worden tot capoeirist(a). De kinderen die hun batizado hadden, moesten ´strijden/spelen´ met een volwassene die al velho (oud) is m.b.t. capoeira. Dat wil zeggen dat ze al een hele tijd capoeira beoefenen. De meeste kinderen streden met een leerkracht van het project (Bachinho, Buíu of Tenily). Daarna werden er foto´s gemaakt en waren de andere kinderen aan de beurt. Voor de tweede graduação moesten ze ´strijden´ met twee ´ouderen´ en voor de derde met drie. Dit was wel leuk om te zien, want ik wist niet dat dit zo ging. Af en toe was het ook wel grappig, omdat sommige kinderen erg klein zijn en streden tegen een volwassene. Het spel werd dan wat anders dan normaal omdat het hoogteverschil nogal wat was :) haha.
Toen de batizado en de graduação gedaan waren, werd er een grote ballon opgehangen aan het dak, met allemaal snoep erin. De kinderen kregen om de beurt een blinddoek om en een stok met een spijker om tegen de ballon aan te slaan. Ik had dit wel eens op tv gezien in een Amerikaanse film ofzo. Maar het was erg leuk om te zien hoe dit hier gedaan werd en hoe de kinderen ervan genoten. Toen de ballon eindelijk kapot geslagen werd, was het grijpen wat ze grijpen konden en het snoep (en de kids) vlogen alle kanten op. Ik werd meteen gretig ingezet als bewaker van de snoepverzameling van sommigen haha. Erg leuk om te zien. Na afloop werd er nog wat meer snoep uitgedeeld en was er fruit en allemaal lekkers. Dat was natuurlijk een groot feest! Ik heb ook erg genoten van de snoetjes van alle kinderen. Heerlijk om ze zo te zien genieten!
Daarna heb ik even mee opgeruimd en wat dingen klaar gezet voor ´s avonds, want in de avond was de batizado voor de volwassenen. Ik zou hier ook aan deelnemen, in eerste instantie alleen om te kijken, maar uiteindelijk werd ik ook nog gedoopt! Dat was wel een verrassing, maar erg leuk om mee te maken. ´s Avonds ging het op dezelfde manier alleen werden de batizado´s pas als laatste gedaan. Ik had al toestemming aan Bel gevraagd om uit de roda te gaan (om nog wat te helpen en even rustig wat foto´s te kunnen maken enzo). Het was ook erg warm dus dat was wel even fijn! Toen ik wilde gaan, ik had iedereen al gedag gezegd die niet in de roda zat, werd ik terug geroepen door Juninho. Hij zei dat Mago naar mij vroeg. Mago zat in de roda maar had gezien dat ik ging en gebaarde dat ik moest blijven en in de roda moest komen zitten. Ik vertelde Juninho dat ik nog ´muito novo´ (een groentje) ben en dat ik dus echt niet ging. Maar goed, na wat over en weer gepraat ben ik op verzoek van Juninho toch maar weer in de roda gaan zitten en heb ik dus mijn batizado gehad. Ik moest strijden met Bachinho, dus dat was wel leuk. Het was wel erg moeilijk, maar ik heb de proef goed doorstaan ;) Daarna vertelde mestre Mago nog even kort wat over iedere ´dopeling´ en kreeg iedereen een bijnaam (wie er nog geen had). Ik werd door de mestre persoonlijk benoemd tot ´pepino´ (komkommer). De uitleg heb ik niet helemaal verstaan, omdat het allemaal wat tussendoor ging, maar waarschijnlijk kwam het erop neer dat ik af en toe komkommer meeneem naar het project om tussendoor te eten. Dat is namelijk lekker fris als het zo warm is haha. Maar goed, met deze naam ben ik wel tevreden. Vorig jaar werd ik wel eens Barbie genoemd, omdat ik volgens de meesten hier geel haar heb en blauwe ogen net ls Barbie en een beetje dezelfde bouw. Nou, dat valt geloof ik wel mee haha. Dat was dus niet zo geweldig haha. Dan ben ik liever ´pepino´. Dat klinkt ook wel leuk. En is makkelijker om grapjes over te maken, wat nogal eens gebeurt ;) Nu heb ik dus officieel een ´capoeiranaam´ en een officieel certificaat dat ik gedoopt ben tot capoeirista. Supergaaf! ;) haha.
Na afloop hebben we nog even gezellig bij elkaar gezeten en ben ik toch redelijk op tijd naar huis gegaan omdat het de volgende dag vroeg zou zijn voor het optreden in het theater. Ik moest om 8 uur bij het theater zijn, om mee te helpen met de kleding, de generale repetitie e.d. Aninha was wat opgehouden, omdat er wel heel veel spullen richting het theater moesten, dus zij kwam daar pas aan met de kids om 9 uur. Lekker op z´n Braziliaans dus haha. Wij waren daar intussen al met een stuk of tien mensen die allemaal kwamen helpen. Maar dat was erg gezellig, dus helemaal niet erg. Aninha kwam lachend binnen met ´goeiemiddag´ en dat was precies de sfeer van die dag; gezelligheid. We hebben snel alle spullen naar binnen gebracht en het optreden werd zonder muziek snel doorgelopen omdat er nog maar weinig tijd over was voordat het begon en de kinderen ook nog moesten omkleden. Het begon namelijk om 10 uur (wat op z´n Braziliaans uiteraard een half uurtje later werd :P). Ik heb achter de schermen geholpen met omkleden, spullen klaar leggen en zorgen dat alle kinderen op tijd klaar stonden om het podium op te gaan. Ik heb helaas dus niet zo veel foto´s kunnen maken en vooral van de zijkant, maar er zijn genoeg foto´s gemaakt dus misschien dat die later nog op de site komen. Ik kan jullie nu in ieder geval alvast een voorproefje geven vanachter de coulissen ;) Hopelijk lukt het ook om de filmpjes online te zetten, zodat jullie de sfeer helemaal kunnen proeven. In de voorstelling kwamen alle dans- em muzieksoorten naar voren die typisch ´Pernambucano´ zijn. Pernambuco is de provincie waarin Recife ligt. Volgens mij heeft iedereen ervan genoten; het publiek, de kinderen en alle mensen die zo hard gewerkt hebben om het een succes te laten worden. Nou, dat was het zeker! Ik heb uiteindelijk ook nog mee gedanst met één onderdeel. Dit was vrij voor iedereen van de capoeira om mee te doen. Erg leuk! Er is ook een soort van programmaflyer gemaakt voor iedereen die de voorstelling kwam bezoeken en ik werd, met naam en bijnaam, nog genoemd onder ´met speciale medewerking van´. Ik was helemaal vereerd! :)
Na de voorstelling gingen de kinderen allemaal naar huis, hebben we even opgeruimd en alle spullen weer naar het project verhuisd. Het uitzoeken hiervan heeft die week erna nog een hele middag gekost haha. Maar wat deden ze het geweldig! :) Daarna was er nog een feijoada. Dat is een typisch Braziliaans gebruik. Dit is een bonengerecht (warm) met allerlei stukken vlees e.d. erin en daarnaast is er dan vaak nog rijst en een klein beetje salade (wat drie blaadjes sla is ofzo :P). Ook was er ´marisco´ (krab). Er werd gezellig gekletst, wat muziek gemaakt en nagepraat over het optreden. De oudste kinderen mochten ook blijven om mee te eten en de meesten gingen pas laat in de middag naar huis. ´s Avonds ben ik nog naar de praça (markt) gegaan bij het strand, waar ze allemaal typisch Braziliaanse dingen hebben, dus het werd een typisch Braziliaanse dag voor mij. Ik heb er echt van genoten!

De maandag erna had iedereen vrij van het project, om even uit te rusten zoals ze dat hier zo mooi kunnen zeggen. Dinsdag was het al meteen weer druk om voorbereidingen te treffen voor een kleine presentatie op 19 december om sponsoren te werven voor volgend jaar. Een paar kinderen lieten wat zien van de verschillende ´aula´s´ die ze op het project hebben om aan de mensen te laten zien wat ze hier precies doen en wie het project Caxinguelês is. Ze hebben ook wat van Engels laten zien. Leuk dat dit er ook bij betrokken werd.
Deze presentatie is dus afgelopen zondag geweest en het was uiteindelijk erg druk dus dat was superfijn! Nu maar hopen dat er ook veel van die mensen gaan investeren.
Nu is het allemaal wat rustiger. Nog drie dagen en dan hebben de kinderen 3 weekjes vakantie. Mijn laatste les Engels is intussen al geweest, maar helaas heb ik op de laatste dag geen les (en ook geen toets) kunnen doen omdat er wat voorbereidingen nodig waren voor de presentatie van afgelopen zondag. Ik wilde de kinderen eigenlijk trakteren op thee met een brownie (echt Engels), maar helaas hadden ze die niet in de supermarkt (of heel duur!) en kan ik geen thee zetten op het project. Ik had in de winkel wel cake gezien die ze ´Engelse cake´ noemen, dus heb ik daar maar op getrakteerd. Zoals je op de foto´s ziet was dat een groot feest! Heerlijk hoe die kids daarvan kunnen genieten!
Aanstaande donderdagavond is er een soort van kerstviering op het project voor alle kinderen, met een roda en daarna wat lekkers en een cadeautje. De kinderen weten hier nog niks van dus dat wordt hopelijk een grote verrassing! Iedereen die dat wilde, die het project kent, heeft een kind gekozen waar hij/zij wat voor koopt en dat krijgen ze dan op die avond. Aninha en ik hebben uiteindelijk de kinderen verdeeld die nog niemand hadden en kopen daar wat voor. Ik heb twee meisjes waar ik kerstman voor mag spelen em ik ben heel benieuwd wat ze van het cadeautje gaan vinden. Het leek me handig om wat te kopen waar ze wat langer wat aan hebben, ook omdat ze waarschijnlijk thuis geen cadeautjes krijgen omdat er geen geld voor is. Het ene meisje, Louise, houdt heel erg van lezen en daarvoor heb ik een boek gekocht met twee verhalen erin. Voor Mariana, het andere meisje, heb ik een tuinbroekje met een leuk shirtje gekocht. Hopelijk past het!
Verder heb ik natuurlijk de afgelopen tijd boeken gekocht, waar ik al eerder over schreef, voor het aanleggen van een kleine bibliotheek en inmiddels heb ik alles bij elkaar. Ik heb ongeveer vijftig boeken kunnen kopen van het ingezamelde geld en nog wat (educatieve) spellen. Superleuk! Ik heb Aninha gevraagd wat ze nog graag wilde hebben voor het project en daarop ingespeeld. Wat gewone leesboeken (voor de oudsten em de jongsten), wat boeken met pozie, wat boeken voor Engels, voorleesboeken en wat kinderboeken die bijvoorbeeld gaan over hoe het menselijk lichaam in elkaar zit. Toen ik dit vandaag vertelde aan Aninha, reageerde zij helemaal verbaasd dat ik zoveel had. Ik ben hier ook heel blij mee, want het is natuurlijk super dat ze straks zoveel meer materialen hebben om ervoor te zorgen dat de kinderen zich verder kunnen ontwikkelen. Gisteren heb ik nog spellen gekocht van het geld dat nog over was en toen ik naar huis liep met die grote tas over mijn schouder moest ik wel lachen want ik voelde me net de kerstman! Dat ben ik straks natuurlijk ook een beetje, want ik ga de boeken e.d. ook donderdagavond geven. Ik moet ze zo nog allemaal gaan inpakken, dus dat wordt nog een heel werk! Haha. Gelukkig heb ik ze in delen gekocht en ze dus niet allemaal in één keer mee hoeven nemen in de bus. Haha. Al was dat nu ook nog een heel karwei. Bel of Mago helpt gelukkig donderdag even om ze met de auto naar het project te brengen. Ik ben heel erg benieuwd wat de kinderen ervan vinden! :) Verder is er die avond ook wat lekkers voor ze en hebben ze allemaal ook een beetje kerst. Sommigen vieren het thuis namelijk niet omdat er geen geld is. Dayse vertelde me vandaag bijvoorbeeld dat ze alleen nieuwjaar gaat vieren, omdat kerst ´niet kan´ (zoals ze dat zei). Gelukkig zijn er ook kinderen bij die het bijvoorbeeld bij een tante ofzo gaan vieren die net wat meer heeft. Maar superfijn dat ze op deze manier allemaal kerst kunnen vieren op het project! Ik ben heel benieuwd hoe het gaat zijn, maar ik heb er helemaal zin in. Hopelijk hebben ze een heerlijke avond waar ze met volle teugen van gaan genieten. Maar daar twijfel ik eigenlijk niet aan! :)
Zelf weet ik nog steeds niet precies hoe kerst hier gaat zijn, maar ik weet zeker dat dit allemaal goed komt. Denise, iemand van de capoeira waar ik sinds deze week steeds meer mee optrek, heeft me al gevraagd of ik kerst met haar familie mee wil komen vieren. “ Je blijft niet alleen hoor met kerst, “ zei ze. Erg lief! Eerst zou ik het misschien bij Aninha vieren, maar haar man is van het weekend weg gegaan (en ze weet ook niet of hij nog terug komt..) dus dat is allemaal een beetje gecompliceerd. Zij krijgt geloof ik alle vervelende dingen tegelijk dit jaar. Ik hoop dat het snel goed komt!
Op Eerste Kerstdag (ze hebben er hier maar één trouwens), ga ik in ieder geval ´s avonds met Denise en nog een meisje die ik ken van capoeira naar een theatervoorstelling waar ze het kerstverhaal naspelen, maar dan in de stijl van deze streek. Aninha gaat daar ook heen met haar kinderen en had mij ook al uitgenodigd. Dat lijkt me erg leuk en ook wel bijzonder omdat het echt iets van deze streek is. Maar goed, ik zie wel hoe het loopt. Ik laat het allemaal lekker op me af komen en dan komt het vast wel goed. Dat het bijzonder wordt, dat weet ik zeker. En dan ook nog in de zon in plaats van in de sneeuw! Haha dat zal misschien wel even apart zijn. Ik ben benieuwd! ´s Morgens ga ik in ieder geval even heerlijk genieten op het strand. Dat is nog eens wat anders haha ;) Nieuwjaar wordt in ieder geval lekker op het strand!

Kerst en nieuwjaar gaan anders zijn dit jaar, maar ik heb ook al veel bijzondere dingen meegemaakt de laatste tijd. Afgelopen zaterdag bijvoorbeeld, was een hele speciale dag voor mij. We hadden de laatste capoeiratraining van dit jaar van de Rosa Choque, waar ik elke zaterdagochtend naar toe ga. We hebben het jaar op een heel bijzondere manier afgesloten. Iedereen heeft kort wat verteld over het afgelopen jaar, hoe dit voor hun geweest is en wat ze graag af willen sluiten. Voor mij was 2010 een redelijk moeilijk jaar en ook ik heb wat verteld over hoe mijn jaar was. Daarbij heb ik, zoals de meesten tijdens het vertellen, wel even een traantje gelaten maar het was heel fijn om het zo even met z´n allen te delen. Heel bijzonder! :) Daarna hebben we alles wat we niet meer wensen voor het nieuwe jaar op een briefje geschreven en symbolisch in een kaars verbrand. Toen hebben we allemaal een wens opgeschreven voor het nieuwe jaar en deze houden we het hele jaar bij ons om hem niet te vergeten. Ik voelde me daarna helemaal goed en ik heb het gevoel dat ik het allemaal nu op een positieve manier kan afsluiten en het eindelijk allemaal achter me kan laten. Superfijn! Ik heb ook de hele dag lopen glimlachen geloof ik haha (dans op het festival en dans in mijn hart, zoals de titel van dit verhaal zegt). Ik denk dat ik dit ritueel maar elk jaar ga herhalen ;) haha. Na de training hebben we met z´n allen gegeten en dat was erg gezellig. Iedereen had wat meegenomen en het werd een groot feestmaal. Uiteraard had ik ook (o.a.) voor komkommer gezorgd en dat werd heel leuk ontvangen.
Afgelopen zondagavond was ik nog even op de markt om wat dingetjes te kopen voor de kerstviering met de kinderen donderdagavond en ik raakte in gesprek met een vrouw achter één van de kraampjes. Toen ik vertelde waar het cadeautje voor was, kwam ze spontaan met het idee om me drie kettinkjes te geven, die ze niet verkoopt, om aan de kinderen te geven als als extraatje. Ze vond het zo´n geweldig initiatief, het project, dat ze graag ook wat wilde doen. Dit was ook heel bijzonder, want ze zit daar zelf elke dag omdat ze bijna niks heeft. Dat heb ik hier al vaak ervaren. Hoe minder men heeft, hoe meer men geeft. Mooie dingen geven aan anderen en een goede gezondheid zijn veel belangrijker dan geld. Dat wist ik al, maar dat ervaar ik hier (bijna) elke dag weer.

Na donderdagavond hebben de kinderen dus drie weken vakantie en gaan wij nog een weekje langer door om het jaar af te sluiten, wat dingen op te ruimen en alvast wat voor te bereiden en door te spreken voor volgend jaar. Daarna heb ik ongeveer twee en een halve week vrij tot ik ga reizen. Dan ga ik de materialen die ik gemaakt heb in een map stoppen, mijn lessen uitwerken en vastleggen (in Portugees en Engels) en nog wat meer materialen maken. Ik heb al heel wat woordkaarten e.d. gemaakt (waar ik erg trots op ben!:) ) Verder ga ik nog wat plaatsen hier in de buurt bekijken. Caruaru, Jao Pessoa en naar de favela waar de meeste kinderen van het project wonen. De dag dat ik naar de school zou gaan kijken, waren er helaas alleen maar toetsen dus dat was niet zo handig. Nu is het schooljaar afgelopen dus jammer genoeg kan ik niet meer persoonlijk gaan kijken hoe het er daar aan toe gaat. Maar goed, de kinderen hebben me al een redelijk concreet beeld gegeven, zoals ze in geuren en kleuren vertelden ;)
Het project begint weer op 17 januari en ik ga de 18e ´op reis´ dus kan ik mooi nog een dagje terug. Dat is wel erg leuk. Samen afsluiten en samen beginnen :)
Ik heb superveel zin in de reis. Het zal wel even heel anders zijn dan mijn leventje nu is hier, maar het is echt fijn dat ik nu toch nog wat van dit mooie en bijzondere land kan zien! Op 2 februari ben ik dan weer terug in Nederland. Dat is alweer (veel te) snel! Maar goed, het zal ook wel fijn zijn om weer terug te zijn en jullie allemaal weer te zien! :)

Het verhaal wordt inmiddels alweer erg lang (en waarschijnlijk ben ik nog de helft vergeten van wat ik wilde schrijven ;) haha), dus ik ga maar stoppen. De volgende keer meer over hoe de kerstviering verlopen is en hoe de boeken en andere materialen ontvangen zijn. Jullie geven als het ware allemaal nu wat cadeautjes, want het is van het ingezamelde geld (de hele bibliotheek die ze dadelijk hebben!). Dat is wel leuk eigenlijk ;) haha.
Voor nu alvast allemaal een hele fijne en gezellige kerst gewenst en een heel gelukkig en vooral gezond 2011 met heel veel liefde en geluk!
Geniet van deze dagen en tot schrijfs weer! Feliz Natal para todos!

Sanne

PS: foto´s ed volgen hopelijk morgen als dat lukt

  • 22 December 2010 - 20:09

    Ria:

    Hoi Sanne
    Jij geniet helemaal lees ik uit je verhaal.
    Geweldig.

  • 22 December 2010 - 21:09

    Diny:

    Hey Pepino, weer een mooi verhaal, leuk dat je gedoopt bent tot capoeirista! Geniet nog maar lekker daar, vooral ook van het weer ik zie dat het tussen de 25 en 31 graden is, heerlijk... Hier heel veel sneeuw en koud! Fijne kerstdagen en een spetterend nieuwjaar!
    Doei!

  • 22 December 2010 - 21:12

    Janus & Riekie:

    Hoi Sanne ,wat een mooi verhaal,je voelt je echt helemaal super daar bij de kinderen.Je zult de kinderen met de kerst viering wel zien stralen ,want je gaat ze lekker verwennen,een hele fijne kerst,en een goed nieuwjaar,heerlijk in het zonnetje.Groetjes van ons

  • 22 December 2010 - 23:13

    Marie-Christine:

    Hallo Sanne,

    Wat een verhaal!! Leuk het allemaal te lezen en fijn dat het allemaal zo goed gaat. Nog bedankt voor je kaartje, super!!
    Toch hele fijne Kerstdagen, wij hier koud en in de sneeuw en jij daar zon en zee, wat een tegenstellingen. Met oudjaar zullen we aan je denken, alleen de tijd klopt niet helemaal.
    Groetjes en geniet er nog van,
    Noud, Marie-Christine en kids.

  • 26 December 2010 - 22:20

    Sint Anthonis,:

    Hoi Sanne,
    Een lang maar leuk verhaal. We kunnen ons voorstellen dat je nog geen zin hebt om terug te komen naar het koude witte Nederland.
    Geniet nog maar even van het warme brazilie Groeten Mark, Marianne, Iris en Stan

  • 26 December 2010 - 22:55

    Mieke:

    Heej Sanne,
    Wat een mooi verhaal! Volgens mij heb je het erg naar je zin daar, fijn! Goed om te lezen dat de kinderen en het project daar je zoveel vreugde geven!
    En supervet dat je nu officieel capoeirista bent: Pepino :) Dan hebben wij ook meteen een nieuwe bijnaam voor je :)
    Meis, geniet nog van je tijd daar, de kinderen, het land en de rondreis die er aan gaat komen!
    Liefs Mieke

  • 27 December 2010 - 17:50

    Marian :

    Hoi Sanne
    Wat een geweldig verhaal weer,je leest het in een adem uit zo boeiend allemaal.het zal dadelijk wennen zijn als je niet meer de school toe hoeft om les te geven aan de kinderen en alles wat daar allemaal bijkomt,maar dan ga je er maar eens lekker van genieten.We wensen jou een speciale oud en nieuw toe en voor het komende jaar hopelijk een betere gezondheid dan het afgelopen jaar.
    Zie weer uit naar je volgende verhaal.

    Gr Marian

  • 27 December 2010 - 17:57

    Tante Doortje:

    erg leuk allemaal maar wel lang hopelijk was de kerst erg fijn geniet nog even van brasil en tot ziens
    tante doortje

  • 27 December 2010 - 18:34

    Suus:

    Ha San a.k.a. Komkommer!

    Wat een tof verhaal weer, 't was weer een goeie! Kei knap van je dat je nu een diploma voor capoeira hebt, echt leuk.
    Mooi dat je de bibliotheek al heel wat inhoud hebt gegeven, ik vind het een heel mooi initiatief, boeken zijn altijd leuk en leerzaam! Ik hoop (en denk) dat de kinderen heel verrast waren, of niet?
    Ik ben wel blij dat je met kerst niet alleen hebt hoeven zitten en dat de mensen zo met je begaan zijn, echt knap hoe je 't allemaal 'in je eentje' doet daar, dikke pluim voor jou!
    De tijd vliegt wel echt voorbij joh, lijkt al helemaal lang meer te duren voor je weer naar ons toe komt, maar dat is voor ons allemaal niet erg hoor!
    Nog ff lekker genieten van je 'vakantie' en daarna lekker OP vakantie!

    Xx Suus

  • 27 December 2010 - 23:43

    Marrit:

    hee pepinotje:)

    mooie naam hoor haha, kwam niet bij vh lachen! Geniet lekker van je vakantie, mooi om allemaal te lezen!

  • 29 December 2010 - 21:29

    Tante Toos :

    Wat was het weer een mooi verhaal en de foto's zijn erg leuk Nu genieten van je vacantie Wij wensen jou een kei goed 2011 toe Arnold en Toos doei

  • 31 December 2010 - 10:39

    Jan EnCorry :

    Hoi Sanne wij hebben je verhaal weer met plezier gelezen en wat een mooie foto,s weer. wel even wennen voor je dat je nu vacantie hebt geniet er van. veeeeel groetjes uit Rijkevoort en een gezond en gelukkig 2011 van Jan en Corry

  • 02 Januari 2011 - 18:05

    Fam Vonk:

    Hoi Sanne
    Wij wensen jou een heel gelukkig,
    en gezond 2011 toe.Zo te lezen heb je het best naar je zin daar,en straks nog wat van het land gaan zien is natuurlijk ook geweldig.Bij deze ook een hele fijne vakantie gewenst,en tot ziens in Nederland.
    groetjes en liefs van Willemien Harrie,Daniel Iris Tom Lisan Niels en Jessie.


  • 10 Januari 2011 - 10:55

    Dick Van De Windroos:

    Hoi Sanne,
    allereerst wens ik je een heel goed 2011!!!!!
    Het is weer even geleden dat ik je belevenissen heb gevolgd, maar ben nu weer bij. Dit heeft zijn rdenen gehad, maar daarover later als je weer terug bent. Dat duurt niet zo lang meer begrijp ik. Leuk om al je belevenissen te lezen, je hebt al heel wat meegemaakt. Je matamorfose van Barbie naar Capoeirista is een felicitatie waard wat mij betreft. Uiteraard ben ik benieuwd naar hoe dat er in werkelijkheid dan uitziet.
    Ik wens je een fijne vakantie toe als toetje op je verblijf in Zuid-Amerika en hoop je over een poosje weer live te kunnen spreken.

    Groetjes Dick

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Sanne

Actief sinds 17 Juli 2009
Verslag gelezen: 211
Totaal aantal bezoekers 56170

Voorgaande reizen:

26 Oktober 2010 - 02 Februari 2011

Opnieuw Recife, opnieuw avontuur

07 September 2009 - 10 November 2009

Mijn eerste reis

Landen bezocht: